مرغ دل باز به یاد تو هوایی شده است

این چه عشقیست که این بار خدایی شده است

شب و روزش همه در فکر خم زلف تو رفت

طالب عشق تو با شور و نوایی شده است

از زمانی که به خال رخ تو دل بسته

از همه کون و مکان بین چه رهایی شده است

طالب عشق تو هر کس شده از خویش گذشت

در ره وصل تو مجنون و فدایی شده است

تا که یک گوشه ی چشمی به نگاهش داری

بر سر کوچه معشوقه گدایی شده است

آفرین بر نفس پاک و مسیحایی تو

بهر هر درد دوایی و شفایی شده است                           ((سجاد دلیر))

عاشق از نام تو با سینه و سر می خیزد

قاصدک باز هوا خواه تو بر می خیزد

گرکه از کوچه دلدار قدم برداری

 نه به اغراق که از پای تو زر می خیزد

گوشه چشمت چه کند موج به دریا بزند

چه نگاهیست کزان شور و شرر می خیزد

گر که لب باز کنی باز به اهنگی خوش

لشکر عشق به فرمان تو بر می خیزد

گر برآورده کنی هرچه تمنا دارد

سوی گلزار تو با شوق دگر می خیزد

عزم گر جزم کنی سوی دیاری دیگر

به دو صد شوق پی تو به سفر می خیزد 

                                                   ((سجاد دلیر))